وقتی با حداقل منابع و خیلی هوشمندانه دست به سرمایه گذاری در زمینه و یا باریکه ای خاص از صنعت گردشگری می زنیم که برایمان حداکثر بازده را داشته باشد، در حقیقت نوعی سرمایه گذاری مینیمالیستی انجام داده ایم که بیشتر مرتبط با کسب و کارهای خرد و استارتاپی در این صنعت است. بر این اساس سرمایه گذاری در هتل های 4 یا 5 ستاره علیرغم اینکه ارزش افزوده بالایی نصیب سرمایه گذاران می کند، سرمایه گذاری مینیمالیستی به شمار نمی رود، چراکه این نوع پروژه ها در صنعت گردشگری جزء پروژه های با سرمایه گذاری ثابت بالا یا مگا پروژه  محسوب می شوند و در زمان بهره برداری نیز هزینه های تولید یا بهره برداری شان بالاست و منابع زیادی نیز خرج ساخت، تجهیز و بهره برداری شان می شود.

در این ارتباط اقامتگاه های بومگردی و سنتی یکی از مهمترین و بارزترین نمونه ها و مصادیق عینی و رایج سرمایه گذاری مینیمالیستی در صنعت گردشگری هستند، چراکه سرمایه کمی برای ساخت و یا تبدیل بناها به اقامتگاه مورد نیاز است و در نتیجه ریسکشان نیز پایین است و چون جزء کسب و کارهای خرد یا کوچک محسوب می شوند، طول دوره ساخت یا احیایشان نیز به نسبت سایر پروژه های گردشگری کوتاهتر است، لذا دوره بازگشت سرمایه آنها نیز کوتاه می باشد. مضافاً اینکه این نوع اقامتگاه ها به دلیل استفاده کمتر از منابع مختلف، به پایداری محیط زیست و بهبود اقتصاد و فرهنگ جوامع میزبان نیز کمک شایانی می کنند.

حتماً بخوانید: 5 فاکتور اساسی سرمایه گذاری موفق دراقامتگاه های بومگردی

طراحی شان بسیار ساده و بومی سازی شده است و در ساختشان از مصالح طبیعی و سازگار با ویژگی های جغرافیایی، طبیعی و معماری مناطق یا جوامع میزبان و محلی استفاده می شود و هزینه عملیاتی شان نیز چنانچه اشاره شد نسبت به مگاپروژه های گردشگری خیلی کمتر است. اقامتگاه های بومگردی تاسیساتی تجربه محور هستند و گردشگران در آنها زندگی روستایی، عشایری و به عبارتی بهتر، بومی را در ابعاد مختلف تجربه می کنند که این موضوع در کمتر کسب و کار گردشگری مشاهده می شود. لذا این اقامتگاه های مینیمالیستی؛ تلفیقی از میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و مرکز معرفی و نمایش فرهنگ و آداب و رسوم جوامع محلی هستند.

این نوع کسب و کارهای گردشگری مینیمالیستی با استفاده از شبکه های الکترونیکی اجتماعی همچون اینستاگرام و یا فیس بوک به راحتی و با کمترین هزینه به مخاطبان خود در اقصی نقاط ایران و خارج از ایران دسترسی داشته و آنها را برای کسب تجربه ای لذت بخش و شیرین به سوی خود فرا می خوانند. البته این نوع تأسیسات گردشگری نیز همچون سایر تأسیسات گردشگری چالش ها و مشکلات خود را دارند، چالش های ناشی از بروز عناصر محیط کلان بازاریابی گردشگری همچون شرایط نامناسب اقتصادی، تکنولوژیکی، طبیعی، سیاسی و امنیتی، حقوقی و قانونی، بهداشتی و … که به شدت تقاضا در این حوزه را تحت تأثیر خود قرار می دهد و نمونه بارز آن شیوع ویروس کرونا در سالهای گذشته و شرایط بد اقتصادی موجود است.

سرمایه گذاران مینیمالیست گردشگری معتقدند باید بر روی زمینه هایی در این صنعت سرمایه گذاری کنند که با ارزش های آنها همسو و به پایداری در تمام زمینه ها بیانجامد. همچنین بر این باورند که کسب و کارهای ناشی از این نوع سرمایه گذاری باید سودآور و خودگردان باشند و بهترین تجربه ها را برای مردم خلق کنند.

حتماً بخوانید: 3 اشتباه رایج در سرمایه گذاری اقامتگاه های بومگردی

بنابراین در سرمایه گذاری مینیمالیستی علیرغم اینکه باید منابع کمی را صرف احداث و احیای پروژه ها نمود اما باید بسیار هوشمندانه و بر اساس شناخت از روندهای بازار در کشور و یا منطقه مورد نظر صورت پذیرد تا حداکثر بازده مالی و اقتصادی را نصیب سرمایه گذاران نماید. در عصر حاضر نیز با نقش آفرینی و همه گیر شدن وب های نسل چهارم و ارتباط و اتصال پلتفرم های مختلف اینترنتی و خلق ابزارهای الکترونیکی شگفت انگیزی چون هوش مصنوعی، واقعیت افزوده، متاورس و غیره، اهمیت سرمایه گذاری مینیمالیستی در استارتاپ ها و یا کسب و کارهای نوپای گردشگری بیش از پیش روشن می شود و علاقه مندان به سرمایه گذاری و کارآفرینی در صنعت گردشگری نباید از این واقعیت و اصل مهم در سرمایه گذاری گردشگری که در حقیقت بستری مهم برای سرمایه گذاری مینیمالیستی است، غافل شوند.

نویسنده: احمد دیناری؛ مشاور، سخنران و نویسنده حرفه ای سرمایه گذاری گردشگری

یکم دیماه 1403

« استفاده از این مطلب در صورت ذکر منبع، بلامانع است»