بر اساس مفاد ماده ۸۲ از فصل هفدهم برنامه پنج ساله هفتم پیشرفت ایران که در تیر ماه ۱۴۰۳ توسط رئیس مجلس شورای اسلامی به دولت ابلاغ شده است، باید در افق پایان برنامه هفتم یعنی سال ۱۴۰۷ ، تعداد گردشگران خارجی ورودی به ایران از عدد ۴ میلیون و ۳۳۰ هزار نفر به ۱۵ میلیون نفر برسد و تعداد هتل‌های کشور نیز از ۱۴۳۰ واحد به ۱۹۰۰ واحد برسد.

سال پایه هم برای این آمار، ۱۴۰۱ در نظر گرفته شده و مسلماً برای تحقق این اهداف و برنامه‌های کمی در طول برنامه، باید بسترهای لازم برای تقویت روابط دیپلماتیک و بین‌المللی با کشورهای مختلف به ویژه کشورهای بازار هدف ایران مهیا گردد، تلاش ها و فعالیت‌های بازاریابی و تبلیغات گردشگری خارجی دوچندان شود و تأمین و تخصیص لازم  و به موقع مالی از طریق سیستم بانکی کشور برای تسریع و تسهیل در تکمیل پروژه‌های در دست ساخت هتلی نیز صورت پذیرد.

البته به نظر می‌رسد با توجه به روند موجود سرمایه‌گذاری در بخش واحدهای اقامتی کشور، دستیابی به هدف کمی مربوط به افزایش تعداد هتل‌ها در مقایسه با شاخص تعداد گردشگران خارجی ورودی به کشور در طول برنامه، شدنی تر باشد و توسعه زیرساخت، امکانات و تسهیلات اقامتی بدون جذب حداکثری گردشگران به ویژه گردشگران خارجی از کشورهای بازار هدف و بازارهای جدید با امکان طول دوره اقامت و ماندگاری بالا، با اصول و فرامین سرمایه گذاری و توسعه زیرساخت های گردشگری همخوانی لازم را نداشته باشد. لذا هر دو هدف تعیین شده ی کمی فوق باید در طول برنامه هفتم پیشرفت، توأمان و هموزن مورد توجه و اقدام عملیاتی قرار گیرند تا شاهد تحقق حداکثری شان باشیم.

حتماً بخوانید: نقش دولت ها در توسعه گردشگری و رونق اقتصادی

به طور حتم بسترسازی لازم برای ورود حداکثری گردشگران خارجی نیازمند تمهیدات، سیاستگزاری و تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های هوشمندانه در سطوح کلان حاکمیتی و دولتی است و به موازات آن، ایجاد واحدهای اقامتی مختلف برای افزایش تعداد هتل ها به 1900 واحد در پایان برنامه، اقدامی عملیاتی است که می تواند در سطح صف و از طریق استانها و مقاصد گردشگری مهم و دارای ظرفیت های مختلف و بی بدیل تاریخی، فرهنگی، زیارتی، درمانی و طبیعی و … صورت پذیرد تا سهمی قابل توجه در تحقق هدف فوق ایفا نمایند.

نویسنده: احمد دیناری؛ مشاور و تسهیل گر سرمایه گذاری گردشگری

«استفاده از این مطلب در صورت ذکر منبع، بلامانع است»